Na de overwinning van Willem II op Fortuna Sittard – waarmee de Tilburgers zich definitief verzekerden van Eredivisievoetbal volgend seizoen – stond Željko Petrović met een immens gevoel van opluchting voor de camera’s van ESPN. De tranen stonden hem zondag nog net niet in de ogen. Tegelijkertijd viel de opluchting van zijn gezicht te schrapen.
Petrović werd geboren in het toenmalige Joegoslavische plaatsje Nikšić, maar is sinds begin jaren ‘90 voornamelijk in Nederland. Waar hij tijdens zijn spelerscarrière opviel door zijn goede spel, zo klom hij via Den Bosch en RKC naar PSV tot de top van de Nederlandse voetbalpiramide, wordt zijn trainerscarrière gekenmerkt door verwijten van het zijn van een spraakwaterval met een accent. Zo noemde Johan Derksen hem weleens een ‘babbelzieke Joegoslaaf’, en achtervolgt zijn uitspraak ‘denk jij dat ik Jan Pipo de clown ben?’ hem nog dagelijks. In een interview met het AD in 2016 verklaarde de oefenmeester te vermoeden dat zijn accent en de beeldvorming daaromheen hem belemmerde om een kans te krijgen op het hoogste niveau. Een bezoek aan het taalinstituut bij de nonnen in Vught draaide op niets uit; Petro moest maar leren leven met zijn accent. Aanleiding van het interview was zijn aanstelling bij ADO Den Haag; zijn eerste klus als hoofdtrainer in de Eredivisie.
Terug naar het eerdergenoemde interview op ESPN. Petrović gaf aan veel met spits Kwasi Wriedt gesproken te hebben, waarom Vangelis Pavlidis toch altijd vanaf links start, én, zo verklapte Petrović misschien ietwat onhandig, deelde hij mee dat Pavlidis naar ‘de top’ vertrekt. Allemaal met een gezicht van pure blijdschap, alsof hij het einde van The Pursuit of Happiness in zijn hoofd afspeelde. Terug naar de studio. Terwijl Petro zijn oortje terug zal hebben gegeven aan de ESPN-vertegenwoordiger ter plaatse, kon Jan-Joost van Gangelen het tóch niet laten om Petrović nog even – bijzonder slecht – te imiteren. Uiteraard kwam de ‘Jan-Pipo de clown’-uitspraak ook voorbij op het einde. Die was Jan-Joost toch bijna vergeten. Zo herinneren miljoenen kijkers weer een schijtlollige poging tot humor over de rug van een man die alleen maar blij en dankbaar is in Nederland te mogen wonen en werken. Nu is de humor van Van Gangelen sowieso van een denkbaar niveau, maar als dergelijke presentatoren zich eens zouden focussen op hun vak in plaats van zelf in de spotlights te willen staan, zou het niveau van die programma’s sowieso met rasse schreden omhoogschieten. Om over het Engels(e accent) van bepaalde Nederlandse (televisie)journalisten maar te zwijgen.
Petrović is heus geen Pep Guardiola en dat weet hijzelf als geen ander. Daarentegen is Petro wel iemand die Nederland zijn hart heeft gegeven en die dat ook talloze keren heeft uitgesproken. Een favoriete oom, een vriend die een schouder om je heen slaat als het nodig is. Een vaderfiguur voor jonge voetballers die op een kruispunt in hun carrière staan. Een trainer met Oost-Europese passie waar we in Nederland al snel geneigd zijn van te schrikken. Maar ook iemand die al jarenlang, voornamelijk als assistent van grote trainers, meeloopt op het hoogste niveau. En nu dus ook iemand die, ondanks alle sceptici bij zijn aanstelling, Willem II heeft behouden voor de Eredivisie en daarmee, met zijn accent, veel mensen de monden heeft gesnoerd. Zullen we Petro voortaan in zijn waarde laten en hem puur beoordelen op zijn prestaties, in plaats van zijn accent er continu bij te halen na afloop van een (live-)interview? Geniet liever van zijn interview met Andy van der Meyde.